Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007

Εκδήλωση Συζήτηση για τις φυλακές


Εκδήλωση Συζήτηση για τις φυλακές στις 27 Οκτωβρίου 2007 και ώρα 17:30 (να τηρηθεί από όλους λόγο προβλήματος με έναν απο τους ομιλιτές) στην αίθουσα Ανδρόγεω στο ΚΕΠ Ηρακλείου. Ομιλιτές της εκδήλωσης θα είναι οι Γ. καλαϊτζίδης και Χάρης Λαδής.
Η Εκδήλωση θα έχει θέμα τις φυλακές και την δικαιοσύνη.



ΦΥΛΑΚΕΣ ΠΑΝΤΟΥ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΟΥΘΕΝΑ


Φυλακές, σωφρονισμός, εγκλεισμός, απομόνωση, βασανισμός δεκάδες ακόμη λέξεις μπορούν να δείξουν πόσο καταστροφικό μπορεί να γίνει το ανθρώπινο μυαλό και πόσο ακόμα εκδικητική είναι η δικαιοσύνη και η δημοκρατία. Από τα μεσαιωνικά σωματικά βασανιστήρια και τις εκτελέσεις έως τον 18ο αιώνα όπου και δημιουργείται η πρώτη “εξανθρωπισμένη” έννοια της τιμωρίας, η φυλακή , ο άνθρωπος υποβάλλεται σε μια συνεχή εξόντωση της αξιοπρέπειάς του.

Η τιμωρία από τα αρχαία χρόνια έρχεται σαν μια διαδικασία μετά από κάποια παραβατικότητα και χρησιμοποιήθηκε από την εξουσία κυρίως για παραδειγματισμό τον υπολοίπων, έτσι ένας τύραννος έκοβε τα δάχτυλα ενός ληστή για να δείξει στην υπόλοιπη κοινωνία πόσο σεβαστοί θα πρέπει να είναι οι νόμοι ακόμα και όταν υπάρχει κοινωνική αδικία.

Στον σύγχρονο κόσμο η τιμωρία σημαίνει εγκλεισμός, απομόνωση, φυλακή και με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η ηθική και σωματική εξόντωση του ανθρώπου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι φυλακές με το παν οπτικό σύστημα παρακολούθησης όπου ένας κεντρικός πύργος στη μέση της φυλακής επιτηρεί τα πάντα χωρίς οι φυλακισμένοι να ξέρουν πότε και εάν όντως παρακολουθούνται, με αποτέλεσμα να αυτοελέγχονται.

Στην Ελλάδα οι φυλακές είναι καταστροφικές και χωρίς καν να τηρούνται τα βασικά δικαιώματα, με αποτέλεσμα οι φυλακισμένοι να ζουν στοιβαγμένοι ανά 4-5 σε μικρά κελιά των δύο και να καταντούν αγρίμια (μπαίνεις ληστής και βγαίνεις δολοφόνος). Τα ναρκωτικά κυρίως πρέζα και ψυχοφάρμακα διακινούνται σωρηδόν από τους φύλακες και βοηθάν στο να διατηρηθεί η σιωπή και να επιβληθεί η τάξη μέσα στις φυλακές. Έγκλειστοι είτε δολοφονούνται είτε αυτοκτονούν είτε πεθαίνουν λόγο της ζέστης που επικρατεί μέσα στα κολαστήρια όπως φέτος το καλοκαίρι όπου σκοτώθηκαν 4 κρατούμενοι στις φυλακές Ιωαννίνων. Αυτό έρχεται να αποτελειώσει ψυχολογικά όλους τους υπόλοιπους που βρίσκονται μέσα χωρίς να ξέρουν στην πραγματικότητα πότε και εάν θα καταφέρουν να βγουν από εκεί.

Η πρόσφατη εξέγερση σχεδόν στο σύνολο των ελληνικών φυλακών τον περασμένο Απρίλη επαληθεύει όλα αυτά.

Όλα ξεκίνησαν από τον ξυλοδαρμό του κρατούμενου Γ. Δημητράκη που έγινε αφορμή για την εξέγερση στις φυλακές κλειστού τύπου του Μαλανδρίνου και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σαν ντόμινο άγριας διαμαρτυρίας και στις υπόλοιπες. Κορυδαλλός, Λάρισα, Κέρκυρα, Ναύπλιο, Πάτρα, Χανιά, Κομοτηνή, Διαβατά, Τρίκαλα, Αλικαρνασσός. “Οι όμηροι της δημοκρατίας, ξεχασμένοι από το κοινωνικό σύνολο, πεταμένοι στην κυριολεξία σε αποθήκες ψυχών, σπάνε τα τείχη της απομόνωσης, φωνάζουν για τις άθλιες συνθήκες, φωνάζουν για τη σιωπή που καλύπτει τα πάντα, φωνάζουν για να μας θυμίσουν πως το πάθος για τη λευτεριά δεν φυλακίζεται και η φλόγα της εξέγερσης παραμένει ζωντανή και στις πιο άθλιες συνθήκες, χρειάζεται μια μόνο σπίθα για να πάρουν φωτιά τα πάντα.”

Με αυτόν τον τρόπο οι φυλακισμένοι απαιτούν το αυτονόητο : να βγουν όσο πιο γρήγορα γίνεται. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ζητούν την ανέγερση νέων φυλακών και την αναζήτηση καινούργιων θυμάτων που θα πέσουν στα χέρια της δικαιοσύνης. Μιας δικαιοσύνης που απλά διαπεραιώνει το ρόλο της ως εκφραστής και προστάτης του αστικού κράτους, καταδικάζει χωρίς στοιχεία, επιβάλλει εξοντωτικές ποινές κατά παραγγελία των αφεντικών της και ουσιαστικά βοηθάει την αστυνομία στο να κατασκευάζει αθώους και ενόχους. Η δικαστική εξουσία όπου δεν μπορεί να στηρίξει καταδίκες παίρνει τον ρόλο του νομοθέτη δείχνοντας μας ξεκάθαρα πως όχι μόνο δεν είναι ανεξάρτητη αλλά πως είναι πάντα πρόθυμη να δώσει “δημοκρατικά” άλλοθι στην αλαζονεία και στην καταπίεση των κρατούντων. Αυτή η δικαιοσύνη δεν είναι καθόλου τυφλή και σίγουρα ξέρει καλά, όπως κι εμείς, ποια τάξη υπηρετεί και το κάνει με τα καλύτερα αποτελέσματα.

Χωρίς να μένουμε θεατές στο παιχνίδι της καθημερινότητας και έχοντας επιλέξει τον συλλογικό αγώνα για την επιβίωση και την ελευθερία και θέλοντας να αναδείξουμε τον ρόλο της φυλακής και τις συνθήκες κράτησης και εγκλεισμού, προσπαθώντας να προβάλουμε τον πραγματικό ρόλο της αστικής δικαιοσύνης και να εμφανίσουμε τα αόρατα κελιά της σημερινής κοινωνίας καλούμε στην εκδήλωσή μας με θέμα τις ΦΥΛΑΚΕΣ και την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και καλεσμένους έναν πρώην κρατούμενο και έναν δικηγόρο το Σαββάτο 27 Οκτωβρίου 2007 και ώρα 17:30 στο δημοτικό κτίριο της Ανδρόγεω στο ΚΕΠ Ηρακλείου.