Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2007

ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ....

ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ....

ΜΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ


Θα δείξουμε ότι μπορούμε να διαχειριστούμε συστήματα παρακολούθησης και ελέγχου εκατομμυρίων δραστηριοτήτων την ίδια στιγμή σε ολόκληρη την επιφάνεια της Αττικής και να μπορέσουμε να τις ρυθμίσουμε, να τις κοντρολάρουμε .... 1,5 εκατομμύριο δραστηριότητες που πρέπει καθημερινά να ΕΛΕΓΧΘΟΥΝ πρέπει η ελληνική κοινωνία με τις δομές που συγκροτεί να αποκτήσει την ικανότητα ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ”.

Άκης Τσοχατζόπουλος πρ. Υπουργός Ανάπτυξης



Η αναδιοργάνωση της κυριαρχίας και των καπιταλιστικών σχέσεων σε παγκόσμιο επίπεδο απ' το 2001 και το δόγμα της ασφάλειας (αντιτρομοκρατίας) που αυτή επιβάλλει έχουν εντείνει τον κοινωνικό έλεγχο σε τρομακτικό επίπεδο.


Με αφορμή την Ολυμπιάδα του 2004, το κράτος χρησιμοποιεί το ιδεολόγημα της εθνικής ενότητας και ανάπτυξης για να εξαπολύσει ένα όργιο παρακολούθησης με zeppelin πάνω από τα κεφάλια μας, με ρουφιανοκάμερες παντού και μπάτσους σε κάθε γωνία να επιβάλλουν την ησυχία, την τάξη και την ασφάλεια της “ελεύθερης αγοράς”. Μετά το τέλος της Ολυμπιάδας, το κράτος υποκριτικά ανακοινώνει την άρση των συστημάτων παρακολούθησης. Βέβαια οι παρακολουθήσεις ποτέ δεν σταμάτησαν απλά τον Απρίλη του 2005 ο πρώην υπουργός Δημόσιας τάξης Γ. Βουλγαράκης ανακοινώνει την επαναφορά των συστημάτων με το πρόσχημα της οδικής ασφάλειας.


Τον Νοέμβρη του 2007 ο άρειος πάγος με απόφαση του, πλέον και τυπικά νομιμοποιεί τη μαγνητοσκόπηση διαδηλώσεων και διαδηλωτών είτε με φορητές κάμερες, είτε με τις κάμερες κυκλοφορίας. Έτσι δημιουργείται το νομικό πάτημα της κατηγορίας και καταδίκης κάποιου με μοναδικό στοιχείο τη καταγραφή της συμμετοχής του σε διαδηλώσεις.


Είναι προφανές ότι τέτοιες τακτικές συμφέρουν και βοηθούν το κατασταλτικό έργο του κράτους, το οποίο μέσω της συνεχούς επιτήρησης προσπαθεί να ελέγξει οποιαδήποτε πράξη, του εναντιώνεται αλλά κυρίως να σπείρει τρόμο πολύ απλά λέγοντας πως αν διαδηλώνεις είσαι ύποπτος. Άρα είναι φανερό ότι με αποφάσεις σαν και αυτές επιβεβαιώνονται οι προθέσεις των εξουσιαστών, οι οποίοι θέλουν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους στην κοινωνία. Τα παραπάνω δεν θα έπρεπε να εκπλήσσουν κανένα διότι τα κράτη σ' όλο τον κόσμο ποτέ δεν είχαν άλλο τρόπο, εκτός της καταστολής για να επιβληθούν στο λαό.


Ακόμα, τα ΜΜΕ παίζοντας τον συνήθη ρόλο τους είτε αποσιωπούν, είτε παραπληροφορούν το ρόλο και τη χρησιμοποίηση των μέσων παρακολούθησης. Με αποτέλεσμα η κοινωνία να τείνει να εγκλωβιστεί στην άποψη ότι “όταν δεν κάνεις κάτι ποινικά κολάσιμο, δεν έχεις λόγο να αντιστέκεσαι στην παρακολούθηση και στην επιτήρηση”.


Από την εμπειρία μας σε πορείες είδαμε ασφαλίτες με κινητά να μας φωτογραφίζουν, κάμερες κυκλοφορίας να εστιάζουν σε διαδηλωτές και χρυσαυγίτες με ματάδες να μας βιντεοσκοπούν.

Οι νόμοι είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα της επιτήρησης και νομικά μέτρα κατά αυτής είναι μια βιτρίνα που από πίσω της, το κράτος, η αστυνομία και οι παρακρατικοί χρησιμοποιούν όλους για να καταστείλουν τις λαϊκές αντιστάσεις.

Εμείς θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως η παρακολούθηση, είτε νόμιμοι, είτε παράνομοι, είναι κομμάτι της καθημερινότητας μας και θα παραμείνει όσο δεν αναλαμβάνουμε δράση.

Οποιαδήποτε πράξη καταστροφής συστημάτων παρακολούθησης και ελέγχου, μας βρίσκει σύμφωνους και πιστεύουμε πως μια τέτοια κίνηση είναι απελευθερωτική και δίκαιη.



ΝΑ ΕΝΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ

ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ



Αντιεξουσιαστική Ομάδα Ηρακλείου NoPasaran

anti_authoritarian@hotmail.com

μικροφωνική την πέμπτη 22 Νοεμβρίου στις 19:00 στα Λιοντάρια

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007

Εκδήλωση Συζήτηση για τις φυλακές


Εκδήλωση Συζήτηση για τις φυλακές στις 27 Οκτωβρίου 2007 και ώρα 17:30 (να τηρηθεί από όλους λόγο προβλήματος με έναν απο τους ομιλιτές) στην αίθουσα Ανδρόγεω στο ΚΕΠ Ηρακλείου. Ομιλιτές της εκδήλωσης θα είναι οι Γ. καλαϊτζίδης και Χάρης Λαδής.
Η Εκδήλωση θα έχει θέμα τις φυλακές και την δικαιοσύνη.



ΦΥΛΑΚΕΣ ΠΑΝΤΟΥ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΟΥΘΕΝΑ


Φυλακές, σωφρονισμός, εγκλεισμός, απομόνωση, βασανισμός δεκάδες ακόμη λέξεις μπορούν να δείξουν πόσο καταστροφικό μπορεί να γίνει το ανθρώπινο μυαλό και πόσο ακόμα εκδικητική είναι η δικαιοσύνη και η δημοκρατία. Από τα μεσαιωνικά σωματικά βασανιστήρια και τις εκτελέσεις έως τον 18ο αιώνα όπου και δημιουργείται η πρώτη “εξανθρωπισμένη” έννοια της τιμωρίας, η φυλακή , ο άνθρωπος υποβάλλεται σε μια συνεχή εξόντωση της αξιοπρέπειάς του.

Η τιμωρία από τα αρχαία χρόνια έρχεται σαν μια διαδικασία μετά από κάποια παραβατικότητα και χρησιμοποιήθηκε από την εξουσία κυρίως για παραδειγματισμό τον υπολοίπων, έτσι ένας τύραννος έκοβε τα δάχτυλα ενός ληστή για να δείξει στην υπόλοιπη κοινωνία πόσο σεβαστοί θα πρέπει να είναι οι νόμοι ακόμα και όταν υπάρχει κοινωνική αδικία.

Στον σύγχρονο κόσμο η τιμωρία σημαίνει εγκλεισμός, απομόνωση, φυλακή και με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η ηθική και σωματική εξόντωση του ανθρώπου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι φυλακές με το παν οπτικό σύστημα παρακολούθησης όπου ένας κεντρικός πύργος στη μέση της φυλακής επιτηρεί τα πάντα χωρίς οι φυλακισμένοι να ξέρουν πότε και εάν όντως παρακολουθούνται, με αποτέλεσμα να αυτοελέγχονται.

Στην Ελλάδα οι φυλακές είναι καταστροφικές και χωρίς καν να τηρούνται τα βασικά δικαιώματα, με αποτέλεσμα οι φυλακισμένοι να ζουν στοιβαγμένοι ανά 4-5 σε μικρά κελιά των δύο και να καταντούν αγρίμια (μπαίνεις ληστής και βγαίνεις δολοφόνος). Τα ναρκωτικά κυρίως πρέζα και ψυχοφάρμακα διακινούνται σωρηδόν από τους φύλακες και βοηθάν στο να διατηρηθεί η σιωπή και να επιβληθεί η τάξη μέσα στις φυλακές. Έγκλειστοι είτε δολοφονούνται είτε αυτοκτονούν είτε πεθαίνουν λόγο της ζέστης που επικρατεί μέσα στα κολαστήρια όπως φέτος το καλοκαίρι όπου σκοτώθηκαν 4 κρατούμενοι στις φυλακές Ιωαννίνων. Αυτό έρχεται να αποτελειώσει ψυχολογικά όλους τους υπόλοιπους που βρίσκονται μέσα χωρίς να ξέρουν στην πραγματικότητα πότε και εάν θα καταφέρουν να βγουν από εκεί.

Η πρόσφατη εξέγερση σχεδόν στο σύνολο των ελληνικών φυλακών τον περασμένο Απρίλη επαληθεύει όλα αυτά.

Όλα ξεκίνησαν από τον ξυλοδαρμό του κρατούμενου Γ. Δημητράκη που έγινε αφορμή για την εξέγερση στις φυλακές κλειστού τύπου του Μαλανδρίνου και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σαν ντόμινο άγριας διαμαρτυρίας και στις υπόλοιπες. Κορυδαλλός, Λάρισα, Κέρκυρα, Ναύπλιο, Πάτρα, Χανιά, Κομοτηνή, Διαβατά, Τρίκαλα, Αλικαρνασσός. “Οι όμηροι της δημοκρατίας, ξεχασμένοι από το κοινωνικό σύνολο, πεταμένοι στην κυριολεξία σε αποθήκες ψυχών, σπάνε τα τείχη της απομόνωσης, φωνάζουν για τις άθλιες συνθήκες, φωνάζουν για τη σιωπή που καλύπτει τα πάντα, φωνάζουν για να μας θυμίσουν πως το πάθος για τη λευτεριά δεν φυλακίζεται και η φλόγα της εξέγερσης παραμένει ζωντανή και στις πιο άθλιες συνθήκες, χρειάζεται μια μόνο σπίθα για να πάρουν φωτιά τα πάντα.”

Με αυτόν τον τρόπο οι φυλακισμένοι απαιτούν το αυτονόητο : να βγουν όσο πιο γρήγορα γίνεται. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ζητούν την ανέγερση νέων φυλακών και την αναζήτηση καινούργιων θυμάτων που θα πέσουν στα χέρια της δικαιοσύνης. Μιας δικαιοσύνης που απλά διαπεραιώνει το ρόλο της ως εκφραστής και προστάτης του αστικού κράτους, καταδικάζει χωρίς στοιχεία, επιβάλλει εξοντωτικές ποινές κατά παραγγελία των αφεντικών της και ουσιαστικά βοηθάει την αστυνομία στο να κατασκευάζει αθώους και ενόχους. Η δικαστική εξουσία όπου δεν μπορεί να στηρίξει καταδίκες παίρνει τον ρόλο του νομοθέτη δείχνοντας μας ξεκάθαρα πως όχι μόνο δεν είναι ανεξάρτητη αλλά πως είναι πάντα πρόθυμη να δώσει “δημοκρατικά” άλλοθι στην αλαζονεία και στην καταπίεση των κρατούντων. Αυτή η δικαιοσύνη δεν είναι καθόλου τυφλή και σίγουρα ξέρει καλά, όπως κι εμείς, ποια τάξη υπηρετεί και το κάνει με τα καλύτερα αποτελέσματα.

Χωρίς να μένουμε θεατές στο παιχνίδι της καθημερινότητας και έχοντας επιλέξει τον συλλογικό αγώνα για την επιβίωση και την ελευθερία και θέλοντας να αναδείξουμε τον ρόλο της φυλακής και τις συνθήκες κράτησης και εγκλεισμού, προσπαθώντας να προβάλουμε τον πραγματικό ρόλο της αστικής δικαιοσύνης και να εμφανίσουμε τα αόρατα κελιά της σημερινής κοινωνίας καλούμε στην εκδήλωσή μας με θέμα τις ΦΥΛΑΚΕΣ και την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και καλεσμένους έναν πρώην κρατούμενο και έναν δικηγόρο το Σαββάτο 27 Οκτωβρίου 2007 και ώρα 17:30 στο δημοτικό κτίριο της Ανδρόγεω στο ΚΕΠ Ηρακλείου.


Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007

Συνειδητή αποχή από την εκλογική φάρσα


Όλοι μας έχουμε γαλουχηθεί από μικροί στην ιδέα του πόσο “ιερή” είναι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία και του πόσο σημαντικό και απαράβατο καθήκον για τον κάθε Έλληνα πολίτη είναι να συμμετέχει στην διαδικασία του “εκλέγειν και εκλέγεσθαι” . Οι αξίες και τα κριτήρια της διαδικασίας ; Απ' όλα έχει ο μπαξές : Ρουσφετολογία , βόλεμα , τόνωση της “εθνικής ομοψυχίας” , επιβεβαίωση για τους κάθε λογής εξουσιαστές ότι όλα είναι εκεί που τα άφησαν.

Το πιο ευτελές της υπόθεσης παραμένει το γεγονός ότι νομιμοποιείται στη συνείδηση του περισσότερου κόσμου κόσμου η κρατική βία απέναντι σε όλα τα αντιστεκόμενα κομμάτια της κοινωνίας .Όπου το κράτος δεν μπορεί να εξασφαλίσει την κοινωνική συναίνεση θα επιβληθεί με την τρομοκρατία (μπάτσοι , σώματα ασφαλείας κλπ) . Στόχος σε κάθε περίπτωση το μυαλό μας .

Αυτοί που καθημερινά μέσω των υπαλλήλων τους στα ΜΜΕ μας κοροϊδεύουν στα μούτρα μας είναι αυτοί που έρχονται ξανά χάριν προεκλογικής περιόδου να μας πείσουν ότι η ψήφος μας έχει δύναμη και ότι πρέπει να τους τη δώσουμε . Είναι έτσι όμως ?

Μας λένε ότι η ψήφος μας κάθε τέσσερα χρόνια μπορεί να αλλάξει μια κατάσταση που διαιωνίζεται μέρα με τη μέρα. Κατά τη διάρκεια όμως αυτής της θητείας η εκάστοτε κυβέρνηση καταφέρνει να επεκτείνει την εκμετάλλευση με όλους τους δυνατούς τρόπους , σ' όλες τις πτυχές της καθημερινής μας ζωής . Το σχολείο , ο στρατός , το πανεπιστήμιο , οι χώροι εργασίας σε συνεργασία με τον τηλεφασισμό των δημοσιογράφων προσπαθούν να μας πείσουν ότι παρ' όλη τη βαρβαρότητα τα πράγματα που πρέπει να προστατεύσουμε είναι το κράτος και το σύστημα με οποιοδήποτε κόστος . Αυτό που θέλουν να μας πουν είναι ότι στις εκλογές διαλέγουμε τους φωτισμένους , αυτούς που ξέρουν το καλό μας καλύτερα από εμάς τους ίδιους . Αυτοί θα ψηφίσουν νόμους για εμάς , αυτοί θα μιλήσουν για εμάς καλύτερα από εμάς . Τελικά όμως ενώ αυτοί πλουτίζουν εις βάρος μας , εμείς δουλεύουμε γι' αυτούς και αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς. Έτσι η εκμετάλλευση δεν έχει τέλος και το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να ψηφίζουμε . Μήπως αυτή είναι η δημοκρατία τελικά ? Αν τελικά η δημοκρατία αντιπροσωπεύει κάποιους , αυτοί είναι το κράτος και οι καπιταλιστές , όλους αυτούς που μας σερβίρουν την ανεργία την καταστολή και τη τρομοκρατία ως τη καλύτερη δημοκρατία που είχαμε ποτέ . Αυτούς που μας λένε ότι ο καπιταλισμός είναι το τέλος της ιστορίας , ότι αυτή είναι η ζωή μας και ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να την αλλάξουμε .

Εμείς όμως πιστεύουμε ότι μπορεί να αλλάξει . Σε μια κοινωνία που οι λίγοι εξουσιάζουν και οι πολλοί εξουσιάζονται , σε μια κοινωνία που η απάθεια , η καταπίεση και η εκμετάλλευση ονομάζεται δημοκρατία , ο μόνος τρόπος για να αντισταθούμε είναι να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας .Με συνελεύσεις σε γειτονιές , χώρους εργασίας , σχολεία και σχολές . Με συνελεύσεις αμεσοδημοκρατικές και αντι-ιεραρχικές που θα παίρνουν αποφάσεις χωρίς τους τσοπάνηδες πάνω από τα κεφάλια μας . Για αυτούς τους ανθρώπους που δεν ικανοποιήθηκαν με στημένα debate και εκλογικά πανηγύρια και θέλουν να έρθουν σε ρήξη με το σύστημα , υπάρχει τρόπος :


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ : Μεταξύ καταπιεσμένων και εξεγερμένων ενάντια στο σύστημα , ως αναπόσπαστο κομμάτι κάθε κοινωνικού αγώνα.


ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ : Ενάντια στην εκμετάλλευση του ανθρώπου και της φύσης και στη κυριαρχία του κεφαλαίου.


ΑΥΤΟΡΓΑΝΩΣΗ : Ενάντια στα κομματικά δεσμά που θέλουν την κοινωνία καθηλωμένη στην αυταπάτη της αστικής δημοκρατίας , για να πάρουμε κάθε πτυχή της ζωής μας στα χέρια μας.




Αντιεξουσιαστική Ομάδα Ηρακλείου i NoPasaran !

anti_authoritarian@hotmail.com